wang wei quartet
België
Type van activiteit
- Artiestennaam
- wang wei quartet
- Contact
- Een bericht versturen
- Regio
- ---
- Datum van inschrijving
- Zondag 16 mei 2010
Presentatie
"Wang Wei leefde in de periode van 701-761 (Tsang Dynastie), en was één van de meest beroemde Chinese kunstenaars uit zijn tijd. Hij was een bezield dichter, musicus en schilder. Daar waar zijn schilderwerken het alleen overleefd hebben als kopieën, later gemaakt door andere schilders, is zijn poëzië goed bewaard gebleven. Het zijn dan ook zijn gedichten die een inspiratiebron vormden voor de muziek geschreven door Emmanuel Baily. Hij heeft zijn composities uitgevoerd met een kwartet genaamd, Wang Wei 4tet en uitgegeven op cd, onder dezelfde naam.
Wat valt er anders te zeggen over deze cd behalve alleen maar lovende woorden? Op deze cd vind je een prachtige blend van fijnzinnig gecomponeerde muziek, goed uitgedacht met een oor voor detail waarin toch ruimte blijkt voor improvisatie. Uit de muziek blijkt naar mijn mening dan ook dat Baily geen grenzen ziet in muziek, invloeden uit vele muziek stromingen komen bijeen, met als dominante stijlen: klassiek; en jazz. Het mooie, maar ook het moeilijke is dat, verschillende stijlen in verschillende stukken naar voren komen, maar dat er toch een eenheid blijft in de cd. Een wat meer klassiek georienteerd nummer als Frogs past mooi binnen de wat jazz-rock georienteerde composities eerder.
Als ik zeg met oor voor detail bedoel ik o.a. dat er met een beperkt instrumentarium een uitgebreid spectrum aan klankkleuren wordt gemaakt en met name voor de gitaar wordt er op een zeer toevoegende manier gebruik gemaakt van geluidseffecten wat voor mij een aanwijzing is dat Baily heel goed wist hoe hij iets wou laten klinken (ook op de andere instrumenten worden onorthodoxe klanken niet geschuwd). Verder refereer ik er ook mee na de ritmische wisselingen die veelvuldig in de composities voorkomen, wat een heel knap element is als je ze zo functioneel kunt inzetten. En tot slot slaat het ook op de dynamiek in volume en tempo.
Mijn conclusie over deze cd is, dat het een "Fractal" juweel is. Dit omdat een eigenschap van een fractal is dat het detail op vele schalen van beschouwing bezit. Dit is terug te vinden in de poezië van Wang Wei, die op het eerste gezicht een eenvoud bezit, die een gedetailleerd visueel beeld en een waardering voor de natuur beschrijft, en die daardoor nog weinig eigen interpretatie lijkt te vragen van de lezer. Maar toch bij nadere herziening blijken de gedichten ingewikkelder te zijn dan gedacht, en vol met filosofische aspecten te zitten, geworteld in het boedhisme en metafysische gedachtengoed.
Zo ook is de muziek op deze cd. De muziek bevat prachtige heldere melodie lijnen, maar door er meer en meer naar te luisteren en dieper te "graven in de lagen van de muziek", komen er steeds meer details en luisterwaardigheden aan het licht en wordt het allemaal nog mooier." Jan de Raaf folkforum
Wat valt er anders te zeggen over deze cd behalve alleen maar lovende woorden? Op deze cd vind je een prachtige blend van fijnzinnig gecomponeerde muziek, goed uitgedacht met een oor voor detail waarin toch ruimte blijkt voor improvisatie. Uit de muziek blijkt naar mijn mening dan ook dat Baily geen grenzen ziet in muziek, invloeden uit vele muziek stromingen komen bijeen, met als dominante stijlen: klassiek; en jazz. Het mooie, maar ook het moeilijke is dat, verschillende stijlen in verschillende stukken naar voren komen, maar dat er toch een eenheid blijft in de cd. Een wat meer klassiek georienteerd nummer als Frogs past mooi binnen de wat jazz-rock georienteerde composities eerder.
Als ik zeg met oor voor detail bedoel ik o.a. dat er met een beperkt instrumentarium een uitgebreid spectrum aan klankkleuren wordt gemaakt en met name voor de gitaar wordt er op een zeer toevoegende manier gebruik gemaakt van geluidseffecten wat voor mij een aanwijzing is dat Baily heel goed wist hoe hij iets wou laten klinken (ook op de andere instrumenten worden onorthodoxe klanken niet geschuwd). Verder refereer ik er ook mee na de ritmische wisselingen die veelvuldig in de composities voorkomen, wat een heel knap element is als je ze zo functioneel kunt inzetten. En tot slot slaat het ook op de dynamiek in volume en tempo.
Mijn conclusie over deze cd is, dat het een "Fractal" juweel is. Dit omdat een eigenschap van een fractal is dat het detail op vele schalen van beschouwing bezit. Dit is terug te vinden in de poezië van Wang Wei, die op het eerste gezicht een eenvoud bezit, die een gedetailleerd visueel beeld en een waardering voor de natuur beschrijft, en die daardoor nog weinig eigen interpretatie lijkt te vragen van de lezer. Maar toch bij nadere herziening blijken de gedichten ingewikkelder te zijn dan gedacht, en vol met filosofische aspecten te zitten, geworteld in het boedhisme en metafysische gedachtengoed.
Zo ook is de muziek op deze cd. De muziek bevat prachtige heldere melodie lijnen, maar door er meer en meer naar te luisteren en dieper te "graven in de lagen van de muziek", komen er steeds meer details en luisterwaardigheden aan het licht en wordt het allemaal nog mooier." Jan de Raaf folkforum
Websites
-
http://www.wangwei.be
Claude Loxhay - Jazzaround "Dédié au poète, peintre et musicien chinois du 8e siècle, Wang Wei Quartet propose une musique originale, sortant des sentiers battus, avec une formation à l'instrumentation particulière: guitare, saxophone, violoncelle et batterie, un type de quartet que l'on n'a guère rencontré qu'avec Arthur Blythe et ce tout récent Brick Quartet de Mathias Van de Wiele (g), avec Ben Sluijs à l'alto et Lode Vercamp au cello. Autour d'Emmanuel Baily, excellent guitariste liégeois que l'on avait notamment entendu au sein du quartet Moonly Delight d'André Klenes, on retrouve Laurent Meunier, saxophoniste issu du Conservatoire de Liège (classe de Garrett List et Michel Massot); Marine Horbaczewski, la violoncelliste du trio funambule de Cinema Novo (avec Michel Massot et Tuur Florizoone) et, enfin, Xavier Rogé, batteur du groupe Darwin Case et substitut occasionnel de Stéphane Galland au sein d'Aka Moon: soit une nouvelle génération promise à un bel avenir. Sur le drive implacable du batteur tournaisien, guitare, violoncelle et saxophone marient leurs voix, tout au long de compositions originales qui échappent totalement au formatage d'un certain jazz belge actuel. Ajoutez à cela que, sur trois plages (Birds, Cats, Dans la chambre d'un bonze), viennent se joindre les volutes d'une flûte primesautière, celle de Pierre Bernard." -
Home records
maison de disque